To pierwsza taka publikacja w Polsce

Cyfrowe dziedzictwo kulturowe obiektów turystyki wiejskiej w Polsce

Król, K. (2020). Digital cultural heritage of rural tourism facilities in Poland. Journal of Cultural Heritage Management and Sustainable Development, Vol. ahead-of-print No. ahead-of-print. https://doi.org/10.1108/JCHMSD-10-2019-0130

Dziedzictwo kulturowe obszarów wiejskich w Polsce jest postrzegane najczęściej przez pryzmat dziedzictwa materialnego i niematerialnego, w szczególności budynków i elementów małej architektury, budownictwa drewnianego lub ogrodów wiejskich, ale także potraw, tradycyjnych wyrobów, zwyczajów, niepowtarzalnych gatunków roślin i zwierząt, charakterystycznych upraw, rękodzieła i wyrobów rzemieślniczych, wzorów artystycznych, ustnych przekazów czy też strojów ludowych [Kobyliński 2011, Bukraba-Rylska 2012, Murzyn-Kupisz 2012, Hełpa-Liszkowska 2013, Gaweł 2014].

To pierwsza taka publikacja w Polsce, prawdopodobnie także pierwsza tego typu na świecie – poświęcona rozważaniom o cyfrowym dziedzictwie kulturowym obszarów wiejskich.

Technologie informacyjno-komunikacyjne (ICT) oraz technologie informatyczne (IT) i dane cyfrowe są najczęściej wymieniane w kontekście zachowania, prezentacji i promocji dziedzictwa kulturowego [Góral 2012, Pawłowska i Matoga 2014, Koskowski 2019]. Istnieją także publikacje, w których analizowany jest potencjał wykorzystania nowych technologii na obszarach wiejskich – w zabiegach uprawowych, budynkach inwentarskich, w zwiększaniu efektywności produkcji i w usprawnianiu zarządzania działalnością [El Bilali i Allahyari 2018, Salam i Shah 2019], ale także w gospodarstwach domowych [Jaska 2013, 2015]. Tymczasem „cyfrowy dorobek kulturowy” obszarów wiejskich nie został dotychczas opisany jako ten, który stanowi cyfrowe dziedzictwo kulturowe obszarów wiejskich w Polsce – jako zbiór obiektów cyfrowych (cyfrowych artefaktów) utworzonych na tych obszarach i charakterystycznych dla tych obszarów. Digital cultural heritage of rural tourism facilities in Poland (Cyfrowe dziedzictwo kulturowe obiektów turystyki wiejskiej w Polsce) to pierwsza taka publikacja w Polsce, a być może także i na świecie, w której wykazano, że obszary wiejskie nie są jedynie miejscem, gdzie odnaleźć można tradycyjnie rozumiane dziedzictwo kulturowe, lecz są także miejscem, gdzie powstają artefakty cyfrowego dziedzictwa kulturowego. „Digital cultural heritage of rural tourism facilities in Poland” to pierwsza publikacja w Polsce, poświęcona cyfrowemu dziedzictwu kulturowemu obszarów wiejskich.

Obszary wiejskie w Polsce nie są jedynie miejscem konsumpcji nowych rozwiązań technologicznych, ale są także miejscem gdzie technologie informacyjno-komunikacyjne są kreatywnie wykorzystywane do tworzenia niepowtarzalnych cyfrowych artefaktów.

Koncepcja opisana w artykule znalazła uznanie w oczach ekspertów międzynarodowych. Artykuł został opublikowany w czasopiśmie naukowym Journal of Cultural Heritage Management and Sustainable Development. Czasopismo to jest miejscem wymiany poglądów naukowców i praktyków z całego świata, związanych z szeroko rozumianym dziedzictwem kulturowym i rozwojem zrównoważonym.

Źródła

• Bukraba-Rylska, I. (2012). Rola drobnych gospodarstw rolnych w tworzeniu kapitału i dziedzictwa kulturowego wsi. Problemy Drobnych Gospodarstw Rolnych, 1, 43-60.
• El Bilali, H., Allahyari, M. S. (2018). Transition towards sustainability in agriculture and food systems: Role of information and communication technologies. Information Processing in Agriculture, 5(4), 456-464.
• Gaweł, A. (2014). Niematerialne dziedzictwo kulturowe wsi podlaskiej–współczesny stan zachowania oraz główne problemy jego ochrony. Ochrona Zabytków, 1, 41-51.
• Góral, A. (2012). E-dziedzictwo – potencjał cyfryzacji w zakresie zachowania ciągłości przekazu niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Zarządzanie w Kulturze, 13(1), 87-100.
• Hełpa-Liszkowska, K. (2013). Dziedzictwo kulturowe jako czynnik rozwoju lokalnego. Studia Oeconomica Posnaniensia, 1(6), 5-18.
• Jaska, E. (2013). Media a pozostałe źródła informacji na obszarach wiejskich. Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu, 1(15), 76-81.
• Jaska, E. (2015). Dostępność i wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych na obszarach wiejskich. Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu, 17(4), 110-115.
• Kobyliński, Z. (2011). Czym jest, komu jest potrzebne i do kogo należy dziedzictwo kulturowe?. Mazowsze Studia Regionalne, 7, 21-47.
• Koskowski, M. R. (2019). Od faktów do emocji. Turystyka kulturowa wobec technologii Web 5.0. Turystyka Kulturowa, 2, 84-99.
• Murzyn-Kupisz, M. (2012). Dziedzictwo kulturowe a rozwój lokalny. Zeszyty Naukowe, Seria specjalna: Monografie, 221. Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków.
• Pawłowska, A., Matoga, Ł. (2014). Wirtualne Muzea w Internecie – forma promocji i udostępniania dziedzictwa kulturowego czy nowy walor turystyczny?. Turystyka Kulturowa, 9, 46-58.
• Salam, A., Shah, S. (2019). Internet of things in smart agriculture: Enabling technologies. In 2019 IEEE 5th World Forum on Internet of Things (WF-IoT) (pp. 692-695). IEEE.