Mikrokomputer personalny ELWRO 801 AT
W roku 1986 powstał mikrokomputer ELWRO 800 Junior, a w 1987 roku – ELWRO 801 AT (Advanced Technology). Komputery ELWRO 801 AT (w skrócie E 801 AT) przypominały swoim wyglądem obecnie funkcjonujące jednostki stacjonarne typu PC (ryc. 1).
Rycina 1. ELWRO 801 AT
Specyfikacja ELWRO 801 AT
ELWRO 801 AT był zestawem sprzętu i oprogramowania klasy IBM PC/AT. Standard AT został udostępniony w 1984 r. przez IBM. Wyróżniał go m.in. przełącznik stały (element zasilacza), który uruchamiał lub wyłączał urządzenie (ryc. 2). ELWRO 801 AT był wyposażony w procesor Intel 80286 (6 lub 8 MHz) oraz 512 KB pamięci RAM (z możliwością rozbudowy do 2 MB) [ELWRO 1989]. W skład standardowego zestawu E 801 AT wchodziły: jednostka centralna wraz z dyskami elastycznymi (floppy disk 5¼ cala o pojemności: 360 kB 1 szt. oraz 1,2 MB 1 szt.) i dyskiem twardym (hard disk 5¼ cala o pojemności 20MB), monitor monochromatyczny (Unitra Polkolor 12′ typu MM-12, sterownik grafiki typu HERCULES, maksymalna rozdzielczość 720 x 348 punktów), klawiatura (elektromechaniczna typu AT, 84-klawiszowa), zasilacz sieciowy 200W, oprogramowanie (MS-DOS 3.3) oraz dokumentacja eksploatacyjna [Bartoszewicz i in. 1987].
Rycina 2. Przełącznik stały w komputerze ELWRO 801 AT
Źródło: opracowanie własne na podstawie ELWRO [1989]
Jednostka centralna ELWRO 801 AT o wymiarach 527x174x419 i masie 19 kg nie odbiegała specyfikacją od mikrokomputerów klasy IBM PC/AT.
Obudowa jednostki centralnej mikrokomputera ELWRO 801 AT składała się z metalowej konstrukcji przestrzennej, płyty czołowej z tworzywa sztucznego, układu sygnalizacji stanów mikrokomputera i zamka z kluczykiem (ryc. 3).
Rycina 3. Schemat demontażu pokrywy górnej jednostki centralnej ELWRO 801 AT
Źródło: reprodukcja własna wykonana na podstawie Bartoszewicz i in. [1987]
Opcjonalne elementy zestawu ELWRO 801 AT: monitor kolorowy Unitra Polkolor MM-14SP wraz z kartą sterownika typu EGA (Enhanced Graphics Adapter). Ponadto możliwe było zastosowanie różnego typy drukarek, w tym drukarek laserowych, oraz manipulatora typu mysz. Do komputera możliwe było włączenie także innych urządzeń np. monitora dużej rozdzielczości, pisaka X-Y, digitizera, skanera czy też terminala tekstowego i graficznego [Bartoszewicz i in. 1987].
Produkcja ELWRO 801 AT została uruchomiona w 1988 roku. ELWRO 801 AT były kompatybilne z IBM PC/AT i wyposażone w oprogramowanie firmy Microsoft, dla której ELWRO stało się autoryzowanym dystrybutorem [Maćkowiak i in. 2018]. Konstrukcje płyty głównej oraz obudowy powstały w Polsce (płyta główna 2 warstwowa). Wyprodukowano łącznie około 1100 sztuk polskich płyt głównych, po czym podjęto decyzję o wykorzystaniu tańszej i bardziej stabilnej płyty tajwańskiej [Kaźmierczak 2017].
Zastosowania ELWRO 801 AT
Mikrokomputer ELWRO 801 AT (zob. tabliczka znamionowa, ryc. 4), w zależności od systemu operacyjnego, programu narzędziowego lub użytkowego, znajdował różne zastosowania. Mikrokomputery mogły tworzyć sieci lokalne, systemy wielodostępne, pracować autonomicznie lub jako terminale systemów komputerowych, np. RIAD (Jednolity System Elektronicznych Maszyn Cyfrowych).
Rycina 4. Tabliczka znamionowa E 801 AT
W latach 80. XX wieku podkreślano takie zalety mikrokomputera jak możliwość redagowania tekstów i opracowywania dokumentacji z zastosowaniem edytora tekstów. Zdaniem Bartoszewicza i współautorów [1987] duże możliwości graficzne i kolorystyczne stawiały mikrokomputer E 801 AT w rzędzie najlepszych narzędzi do wspomagania prac projektowych, przy wykorzystaniu programów wspomagających projektowanie (np. AutoCAD). Systemy zarządzania relacyjną bazą danych (np. dBASE III PLUS lub RBASE) umożliwiały wszechstronne stosowanie mikrokomputerów np. w przemyśle, zarządzaniu lub do celów naukowych. Tworzenie różnorodnych programów użytkowych ułatwiały języki programowania TURBO-PASCAL, język C, GW BASIC i większość kompilatorów firmy Microsoft, działających poprawnie na E 801 AT.
6 lutego 2019 roku przypadła 60. rocznica powołania Wrocławskich Zakładów Elektronicznych ELWRO.
Mikrokomputer ELWRO 801 AT znajdował zastosowanie w księgowości i wspomaganiu prac biurowych, w tym w bankowości (był m.in. wykorzystywany przez jednostki Powszechnej Kasy Oszczędności PKO). Był używany jako „zestaw wielodostępny” tzn. jednostka centralna wyposażona np. w trzy /terminale/monitory ekranowe z klawiaturą i drukarką. Uzyskany w ten sposób wielostanowiskowy zestaw był znacznie tańszy do skompletowania niż kilka niezależnych mikrokomputerów personalnych. Komputery ELWRO 801 AT były zatem stosowane w zestawach sieciowych ogólnego przeznaczenia, w pracy redakcyjnej, projektowej i innych specjalistycznych.
Źródła
- Bartoszewicz, S., Gałgański, Z., Jańska, Z., Szałkiewicz, J. (1987). Mikrokomputer ELWRO 801 AT. Biuletyn Techniczno-Informacyjny MERA, 9(303), 2-12, available at: http://bit.ly/31X6DrN
- ELWRO (1989). Ulotka ELWRO 1989 (30-lecie ELWRO). Sibui. Agencja Reklamowo-Szkoleniowa, Warszawa.
- Kaźmierczak, M.R. (2017). Polski mikrokomputer ELWRO 801AT – Historia. PolskieKomputery.pl