Dziedzictwo kulturowe jest pojęciem złożonym, przez co trudnym do zdefiniowania. W konsekwencji jednoznaczna ocena potencjału dziedzictwa kulturowego nie jest łatwa. Artykuł pt. „Ocena potencjału dziedzictwa kulturowego na przykładzie Polski” powstał w ramach projektu naukowego, który poświęcony jest zmianom społeczno-gospodarczym i kulturowym obszarów wiejskich i miejskich.
W jaki sposób zaprogramować „atrakcyjną” grę komputerową na system komputerowy o słabej wydajności, bez programowalnej grafiki i bez tzw. duszków? Rozwiązaniem stała się tzw. semigrafika, zwana też pseudografiką lub półgrafiką.
01011010 00100000 01110000 01101111 01111010 01100100 01110010 01101111 01110111 01101001 01100101 01101110 01101001 01100001 01101101 01101001 00100000 01001011 01100001 01110010 01101111 01101100 00100000 01001011 01110010 01101111 01101100
Branża komputerowa była w roku 1984 niezwykle barwna, podobnie zresztą jak całe lata 80. XX wieku. Nie brakowało konstrukcji, które ogłaszano jako „pierwsze i pionierskie” lub „prawdziwie przenośne”. Zapraszamy na drugą część cyklu Komputery w walizkach pt. Pudełka śniadaniowe.
Katalog internetowy DMOZ był zbiorem milionów adresów internetowych, skategoryzowanych i doglądanych przez społeczność wolontariuszy z całego świata. Został zamknięty 17 marca 2017 roku po 19 latach działalności, jednak jego misja jest kontynuowana.
„Digital cultural heritage of rural tourism facilities in Poland” to pierwsza taka publikacja w Polsce, a być może także i na świecie, w której wykazano, że obszary wiejskie nie są jedynie miejscem, gdzie odnaleźć można tradycyjnie rozumiane dziedzictwo kulturowe, lecz są także miejscem, gdzie powstają artefakty cyfrowego dziedzictwa kulturowego.
Badacze krajobrazów kulturowych wsi od ponad dekady wróżą rychły koniec stracha polnego. Strachy polne nie rzucają się w oczy. Nie zwracają na siebie uwagi. W pewnym sensie pozostają „niewidzialne”. Wydaje się, że kultura masowa i rozwój technologiczny całkowicie pozbawiły je metafizycznej otoczki…
W latach 80. XX wieku popularne było „zamykanie komputerów w walizkach”. Liczne konstrukcje przedstawiane były jako komputery przenośne. Wybrane z nich miały wbudowany uchwyt, który stanowił element obudowy. Nierzadko porównywane do maszyn do szycia, przez producentów przedstawiane były jako lekkie i wygodne do przenoszenia. Jaka była rzeczywistość?
Jako jeden z pierwszych komputerów domowych w historii, TRS-80 odniósł duży sukces rynkowy. Tylko w pierwszym miesiącu po zaprezentowaniu komputera Tandy Corporation sprzedała około 10 000 sztuk. System komputerowy TRS-80 posiadał wszystko, czego potrzebował użytkownik, aby mieć w domu prawdziwy komputer – jednostkę centralną, monitor i magnetofon do odczytywania i zapisywania danych.
Cyfrowe Miasto Amsterdamu (De Digitale Stad, DDS) zostało uruchomione 15 stycznia 1994 roku. DDS jest przykładem wirtualnej sieci społecznościowej, w której użytkownicy stawali się „obywatelami cyfrowego miasta” i wkraczali w mało znany ówcześnie, przez co niezwykle ekscytujący świat internetu…
